Pierwszy piątek miesiąca - już sam fakt jego wyodrębnienia
zwraca naszą uwagę, że jest to dzień szczególny.

Tradycja pierwszych piątków miesiąca jest o tyle ważna, że nie została ona ustanowiona przez władze Kościelne, ale została nam dana przez samego Chrystusa. Miało to miejsce podczas objawień, jakich doświadczyła francuska zakonnica, święta Małgorzata Maria Alacoque, podczas adoracji Najświętszego Sakramentu w klasztornej kaplicy.

Obdarzona nadprzyrodzonym poznaniem tajemnic Najświętszego Serca Pana Jezusa, niezmordowana czcicielka, orędowniczka za grzeszników, ta niesamowita wizytka, siostra Małgorzata Maria Alacoque, jawi się i dziś jako niedościgły wzór oddania się woli Jezusa Zmartwychwstałego.

Święta Małgorzata Maria została bardzo wcześnie osierocona. Wychowywana była przez najbliższą rodzinę zmarłych rodziców. W sercu młodej Francuzki coraz bardziej narastało pragnienie wstąpienia do zakonu. Jej zamiar spełnił się w 1671 roku, gdy otwarły się przed nią bramy klasztoru wizytek w Paray - le - Monial. Cechowała ją szczera pobożność i pokora, co pomagało w znoszeniu codziennych trudów i upokorzeń, jakimi była doświadczana.

W dzień św. Jana Ewangelisty (27 XII 1673 r.), Święta Małgorzata, dzięki specjalnej łasce mistycznej, została obdarzona poznaniem tajemnic Najświętszego Serca Pana Jezusa. Odkryła, że Serce Zbawiciela - tak często przez ludzi zapominane - wciąż świadczy o hojnej miłości Boga względem całej ludzkości. Jezus prosił ją o czynienie zadośćuczynienia za niewdzięczność tylu ludzi wobec bezgranicznej Miłość Boga, objawionej w dramacie Golgoty.

W czasie tych kilku spotkań Jezus odsłonił przed młodą kobietą swoje gorejące miłością serce i za jej pośrednictwem przekazał tę miłość wszystkim ludziom, gdyż, jak sam zaznaczył, nie mógł dłużej powstrzymać w sobie jej płomieni. Jak wspominała zakonnica, jego okaleczone serce otoczone było wówczas koroną cierniową zwieńczoną krzyżem, a z rany bił blask. Zlecił świętej, aby szerzyła wśród swych sióstr i braci wiarę w Niego oraz ogrom łask i miłosierdzia płynących dla nich z Jego serca, niezbędnych do Odkupienia, zaznaczając, że to dla ludzi jedyny ratunek.

Objawienia miały ponadto charakter osobistego wyznania, podczas nich Chrystus powiedział Małgorzacie, że każdego dnia znosi udręki spowodowane niewdzięcznością ludzi, która jest cięższa do zniesienia, niż wszystkie cierpienia jakich doświadczył podczas życia na ziemi. Polecił jej, aby przynajmniej ona zadośćuczyniła mu za grzechy wszystkich ludzi, które tak ciężko mu znieść. Właśnie wtedy nakazał jej przystępować do Komunii Świętej najczęściej, jak będzie mogła, szczególnie w każdy pierwszy piątek miesiąca, a w każdą noc poprzedzającą ten dzień uczestniczyła przez godzinę w szczególnej adoracji. Objawienia te zapoczątkowały również tradycję dziewięciu pierwszych piątków, w których pełne uczestnictwo otwiera nam drogę do łaski pokuty i zbawienia.

Ostatnim nakazem Chrystusa było ustanowienie nabożeństwa ku czci Jego Serca w pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała, ze szczególnym uwzględnieniem przystępowania w tym dniu do Komunii Świętej. Udział w tej Eucharystii jest formą zadośćuczynienia za wszelkie obrazy, jakich Jezus od nas doznaje.

"Obiecuję ci, że Moje Serce rozszerzy się, aby wylać obfitość łask Swej Najświętszej Miłości na tych, którzy będą Mu oddawać tę boską cześć."

Kult Najświętszego Serca Jezusa odwołuje się do dwóch szczególnie znaczących ewangelicznych wydarzeń:

1. Gestu ukochanego ucznia Jezusa, świętego Jana, który opiera głowę na piersi Chrystusa podczas Ostatniej Wieczerzy (por. J 13, 23);

2. Momencie, gdy żołnierz przebija włócznią bok ukrzyżowanego Jezusa (por. J 19, 34).

W pierwszym z wydarzeń widzimy pociechę, jakiej Chrystus udziela w przeddzień swej śmierci. W drugim – cierpienie wywołane grzechami ludzkości.

Te dwie relacje z Ewangelii przygotowują nas do apelu, jaki w 1675 roku Jezus skierował do św. Małgorzaty Marii Alacoque:

"Oto Serce, które tak bardzo kocha ludzi. Od większości nie otrzymuję nic prócz niewdzięczności, pogardy, obrazy, świętokradztwa i obojętności. Proszę cię, aby pierwszy piątek po oktawie święta Bożego Ciała był szczególnym świętem ku czci Mojego Serca; aby w tym dniu przyjmowano Komunię Świętą i aby w pokutnym akcie czyniono Mojemu Sercu odpowiednie zadośćuczynienie za wzgardę, jakiej doznało w czasie, gdy przebywało wystawione na ołtarzach. Obiecuję ci, że Moje Serce rozszerzy się, aby wylać obfitość łask Swej Najświętszej Miłości na tych, którzy będą Mu oddawać tę boską cześć i będą czynić starania, by była ona Mu oddawana."

„To nabożeństwo jest ostatnim wysiłkiem mojej miłości i będzie dla ludzi jedynym ratunkiem w tych ostatnich czasach” – powiedział Jezus do św. Małgorzaty Marii Alacoque. Aż cztery razy objawiał się swojej apostołce, by powiedzieć, w jaki sposób można uratować ludzkość przed zatratą.

Objawienie pierwsze – odsłonięcie tajemnic

Pierwsze z wielkich objawień odbyło się 27 grudnia 1673 r., w uroczystość św. Jana Ewangelisty. Jezus ukazał się siostrze Małgorzacie Marii podczas adoracji Najświętszego Sakramentu. Wtedy Jezus wyjawił jej wielką miłość do człowieka:

„Moje Boskie Serce goreje tak wielką miłością ku ludziom, a zwłaszcza ku tobie, że nie może już powstrzymać w sobie płomieni tej gorącej miłości. Musi je rozlać za twoim pośrednictwem i ukazać się ludziom, by ich ubogacić drogocennymi skarbami, które ci odsłaniam, a które zawierają łaski uświęcające i zbawienne, konieczne, by ich wydobyć z przepaści zatracenia”.

Po tych słowach Jezus pokazał swoje bijące Serce. Potem nakazał, by ona oddała Mu swoje serce. Zrobiła to z radością, a On zanurzył je w swoim Sercu. Następnie zwrócił Małgorzacie Marii „jako płomień gorejący w kształcie serca”. Powiedział, że jest to drogocenny zadatek Jego miłości, która trawić będzie ją do ostatniej chwili. Od tej pory mistyczka odczuwała w swoim sercu nieustający ból, który narastał w każdy pierwszy piątek miesiąca.

Objawienie drugie – Pan czeka na miłość ludzi

Pewnego dnia zakonnica weszła do kaplicy klasztornej, a Zbawiciel już na nią czekał. Zobaczyła wtedy po raz kolejny Serce Jezusa. Wyglądało, jakby spoczywało na tronie z ognia i promieni. Serce otaczała korona cierniowa, miała ranę zadaną włócznią, a u góry był krzyż. Jezus wyraził swoje pragnienie, by Małgorzata Maria przyprowadziła wszystkich do Jego Serca. Polecił też powiedzieć ludziom, że ich kocha oraz że czeka na ich miłość. Jezus otworzył Serce przed nią, aby ludzie czerpali z Niego bogactwo miłości i miłosierdzia oraz łaski uświęcenia, potrzebne w drodze do Odkupiciela.

„To nabożeństwo jest ostatnim wysiłkiem mojej miłości i będzie dla ludzi jedynym ratunkiem w tych ostatnich czasach” – oznajmił Jezus siostrze Małgorzacie Marii.

Objawienie trzecie – Udręka z powodu niewdzięczności

2 lipca 1674 r., kiedy siostra Małgorzata Maria była zatopiona w modlitwie przed tabernakulum, nagle pojawił się przed nią Pan Jezus. Z Jego ran biła niesamowita jasność. Jezus zaczął mówić o tym, że niewdzięczność, jaką ludzie odpłacają za Jego miłość, sprawia Mu największą udrękę.

„Przynajmniej ty staraj się mi zadośćuczynić, o ile to będzie w twojej mocy, za ich niewdzięczność” – powiedział Jezus Małgorzacie Marii.

Chciał, by przyjmowała Komunię św. tak często jak tylko może, a zwłaszcza w każdy pierwszy piątek miesiąca, a także by czuwała na modlitwie każdej nocy z czwartku na piątek między godz. 23.00 a 24.00.

Objawienie czwarte – ku Świętu Serca Jezusowego

Do najważniejszego objawienia doszło 19 czerwca 1675 r., w oktawie Bożego Ciała. Małgorzata Maria klęczała przed Najświętszym Sakramentem, kiedy ujrzała Pana Jezusa. Odsłonił On swe Serce i powiedział:

„Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, że niczego nie szczędziło, aż do wyczerpania i wyniszczenia się, by im dać dowody swej miłości. A w zamian od większości ludzi doznaję tylko niewdzięczności przez nieuszanowania i świętokradztwa, przez oziębłość i pogardę, z jaką się odnoszą do Mnie w tym Sakramencie miłości”.

Podczas tego objawienia Jezus zażądał, aby w pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała odbywała się szczególna uroczystość ku czci Jego Serca i aby w tym dniu przystępowano do Komunii św. oraz uroczyście wynagradzano zniewagi, jakich Serce Jezusowe doznaje od ludzi.

W objawieniach udzielonych św. Małgorzacie Marii Alacoque Jezus pozostawił 12 obietnic Swego Najświętszego Serca. Oto one: (galeria)

To krótkie przypomnienie historii Jezusowych Objawień pozwala nam zrozumieć istotę pierwszych piątków miesiąca, ich wyjątkowości oraz fakt ich niezwykłej wagi.

Uczestnictwo w nich jest formą pokuty, dzięki nim możemy odkupić swoje winy, zadośćuczynić Jezusowi oraz dostąpić łaski zbawienia.

Niestety, znaczenie tego dnia bywa często wypaczone, nie skupiamy się w nim głównie na Eucharystii, ale kładziemy nacisk zwłaszcza na pierwszopiątkową spowiedź. Takie przesunięcie punktu ważności może wynikać bezpośrednio z myślenia o konieczności czystości serca podczas przyjmowania ciała Chrystusa pod postacią chleba. Abyśmy mogli uczynić to godnie, potrzebny jest nam sakrament pojednania. Problem w tym, że zdarza się, iż pierwszy piątek tylko na nim kończymy, a idea, jaka temu dniu przyświeca, oparta jest jednak na przyjęciu Komunii Świętej. To właśnie pełny udział w Mszy Świętej pozwala nam na dostąpienie łask, jakich udziela nam Chrystus. Dzięki spowiedzi świętej przybliżamy się do Boga, ale to właśnie Eucharystia tę więź umacnia.

Musimy umieć spojrzeć na celebrowanie pierwszych piątków miesiąca jak na wyjątkowy dar, jaki otrzymaliśmy od samego Jezusa. Mimo cierpień, jakich od nas doświadcza, dalej darzy nas bezgraniczną miłością. Gest, jaki w naszą stronę wykonuje Chrystus, jest niezwykłym aktem miłosierdzia, dowodem prawdziwej, nieskończonej miłości. Nie rezygnuje z nas, nie wątpi, ale zaprasza do siebie, daje szansę na poprawę. Zauważmy, że to On sam wyciąga do nas rękę, choć to przecież my zawiniliśmy, odsłania przed nami zranione serce i nawołuje do poprawy, pierwszy dąży do pojednania, bo pragnie dla nas naszego zbawienia.

---

Żródło:

- pl.Aleteia.org
- Deon.pl
- Misyjne.pl